|
|
|
|
|
"Dit is een van de belangrijkste
historische data, niet alleen van na de oorlog, maar van de hele economische
geschiedenis van de mensheid." Dit is, zo voegt hij er nog aan toe,
"de monetaire fiduciarisatie van de mensheid".
De technische argumenten die voor deze uitzonderlijke beslissing worden aangevoerd, geven blijk van een ontreddering van de substitutielogica die op haar beurt tekenend is voor de enorme belangen maar de denkbeeldige diepgang ervan niet helemaal duidelijk maakt. Terwijl de bankbiljet van één dollar (waarop de insignes van de Amerikaanse staat en het gezicht van stichtend president Washington afgebeeld zijn) aanvankelijk werd ontworpen als zijnde representatief voor een zekere hoeveelheid goud, en bijgevolg als een tijdelijk
|
goudsubstituut, een teken in afwachting van de latere inwisseling
voor edelmetaal, worden de verhoudingen tussen het goud en zijn officiële
teken nu omgekeerd. Hoe is die omkering mogelijk geworden? De redenering
gaat als volgt: lang voor de verrassende beslissing om de dollar niet langer
inwisselbaar te maken, was de ware internationale munt - zoals aangegeven
door de keuze van het publiek, door de effectieve vraag, door de kapitaalvorming
- niet langer het goud maar de dollar. Een dollarteken overigens dat Andy
Warhol reeds begin van de jaren '60 herhaaldelijk aan bod liet komen op
zijn doeken.
Bepaalde Amerikaanse economen van de school van Stanford zijn dan ook
van mening dat niet langer het goud maar wel de dollar niet alleen de universele
geldstandaard maar tevens de enige echte reservemunt is. De dollar is dus
niet alleen -->
|
|
one back |
|
next part |
|
|