|
|
|
|
|
zich de dichter heeft getoond in De rerum natura: "Zoveel macht hebben
de letters, alleen maar door de volgorde te veranderen."
Het lot van geld en schrift loopt parallel. Het alfabet is het handelsmoment van het schrift, geld is het alfabetisch moment van de economie. Achter een letter en achter het geld gaat hetzelfde principe schuil: het meervoudige gereduceerd tot het ene. Eén uniek element wordt maatstaf of uiting van een veelheid. Geld is de algemene tegenhanger voor goederen, hét middel om een uiteenlopend en heterogeen aanbod aan diensten en goederen te herleiden tot dezelfde waarde. De klank van de stem (en vervolgens de letter die die klank voorstelt) is de algemene tegenhanger van alles wat in de
|
wereld betekenis kan dragen. Een eindige reeks tekens (fonisch
en nadien grafisch) kan een eindeloze verscheidenheid van betekenissen voorstellen,
weergeven, vertalen.
Het gelijklopende lot van geld en taal heeft talloze vertakkingen, zowel structurele als historische. Maar dezer dagen komt het opnieuw tot een heuse kruising, want de informatiegebonden essentie van het geld blijkt duidelijker naarmate de dematerialisatie ervan zich voortzet. Geld blijkt meer en meer een taal te zijn, een overbrenging van informatie in plaats van een materiële overhandiging - een bewijs van waarde - door iemand die het afstaat aan iemand die het overneemt. Met zijn neiging tot dematerialisatie past het digitale -->
|
|
one back |
|
next part |
|
|